W materiale przedstawiono wybór prac dotyczących leczenia samoistnego włóknienia płuc (IPF). Kamieniem milowym w tej dziedzinie jest opublikowane w 2011 roku stanowisko ATS/ERS/JRS/ALAT, w którym to dokumencie zdefiniowano kryteria rozpoznania, przede wszystkim na podstawie hrCT. Wszyscy chorzy dotknięci samoistnym włóknieniem płuc sytuują się w grupie osób w wieku ponad 50 lat i często są obciążeni chorobami współistniejącymi. W 2015 roku ukazał się dodatkowy dokument. W materiale przedstawiono rekomendacje dotyczące leczenia obowiązujące w 2015 roku.
Dokonano też próby odpowiedzi na pytania:
Czy pirfenidon jest skuteczny u chorych na ciężką postać IPF?
Jaka jest ocena bezpieczeństwa pirfenidonu w świetle wybranych badań klinicznych?
Kiedy rozpoczynać leczenie pniferydonem?
Jaki jest wpływ pniferydonu na tempo progresji IPF?
Jaka jest skuteczność leczenia skojarzonego pniferydonem i nintedanibem?
Czy chorzy bez IPF odpowiadają na leczenie glikokortykosteroidami?
Jak działa nowy lek przeciwkaszlowy w leczeniu kaszlu w przebiegu IPF?
Zaloguj się, jeżeli chcesz subskrybować
Udostępnione w:
Inne nagrania z udziałem: dr hab. n. med. prof. nadzw. Wojciech Piotrowski
Postęp w leczeniu samoistnego włóknienia płuc
Fenotypy radiologiczne sarkoidozy
Zespół przewlekłego zmęczenia w przebiegu sarkoidozy
Polskie wytyczne diagnostyki i leczenia IPF. Organizacja opieki nad chorymi na IPF w dobie COVID-19 28 kwietnia 2020 roku
Polskie wytyczne diagnostyki i leczenia IPF. Organizacja opieki nad chorymi na IPF w dobie COVID-19 12 maja 2020 roku