Tag: niewydolność serca

W badaniach z ostatnich lat wykazano, że ocena peptydów natriuretycznych przeprowadzona u pacjentów z dusznością pozwala znacznie zwiększyć dokładność, z jaką może być wykluczone lub potwierdzone rozpoznanie niewydolności serca...

Terapia resynchronizująca (CRT) wniosła do oceny elektrokardiograficznej funkcji stymulatora nowy wymiar. Podczas stymulacji lewokomorowej poprzez tylną i tylno-boczną żyłę wieńcową, prawidłowo umiejscowione odprowadzenie V1 rejestruje wysoki załamek R oraz skręt osi serca w prawo (poza nielicznymi wyjątkami). 

Niewydolność serca występuje u około 2–3% populacji. Jedną z opcji terapeutycznych w tej grupie chorych jest terapia resynchronizująca (CRT), w przypadku której udowodniono wpływ na zmniejszenie chorobowości oraz śmiertelności u pacjentów z niewydolnością serca w III lub IV klasie według Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego (NYHA), z frakcją wyrzutową lewej komory wynoszącą &le: 35%, powiększonym późnorozkurczowym wymiarem lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym > 55 mm oraz wydłużonym czasem trwania zespołów QRS w elektrokardiogramie ≥ 120 ms, poddanych optymalnemu leczeniu farmakologicznemu. 

Gamma-glutamylotranspeptydaza (GGTP) jest markerem wykorzystywanym rutynowo w diagnostyce chorób wątroby i dróg żółciowych. W przeszłości aktywność GGTP monitorowano w przebiegu zawału serca. Z czasem wprowadzono bardziej czułe i swoiste markery uszkodzenia kardiomiocytów. W związku z tym znaczenie GGTP zmniejszyło się. 

Przewlekła zaostrzona niewydolność serca jest istotnym problemem klinicznym. Postępujące zaburzenia ogólnoustrojowe, między innymi niedokrwistość i upośledzenie czynności nerek, wymagają intensywnego leczenia.