Poziom funkcjonowania związku (małżeńskiego/partnerskiego) a zaburzenia lękowe u partnerów

Abstrakt

Celem niniejszej pracy było wyjaśnienie, czy i w jakim stopniu zaburzenia lękowe oceniane klinicznie i w skali oceny lęku Spielbergera — lęk–stan (ST AI), występujące u jednego z partnerów lub obydwu partnerów mają wpływ na funkcjonowanie małżeństwa. W badaniu brało udział 85 par, w któr ych: 1) mężczyźni cierpieli na zabur zenia lękowe, kobiety były wolne od takich zaburzeń — F(–)M(+), n = 20; 2) kobiety cierpiały na zaburzenia lękowe, mężczyźni byli wolni od takich zaburzeń — F(+)M(–); 3) obydwoje partnerzy cierpieli na zaburzenia lękowe — F(+)M(+). Jakość małżeństwa oceniana była przez oboje partnerów za pomocą trzech następujących kwestionariuszy: 1) Skala Powodzenia Małżeństwa (SPM); 2) Skala Spanera DAS(DAS); 3) Skala Dopasowania Rodziny (FAS). W przypadku skali SPM, kobiety z grupy F(–)M(+) oceniły swoje małżeństwo wyżej niż kobiety w pozostałych grupach. Jakość małżeństwa oceniana przez mężczyzn była najniższa w grupie F(+)M(+). W przypadku skali DAS, zarówno kobiety jak i mężczyźni niecierpiący na zaburzenia lękowe ocenili swoje małżeństwo wyżej niż inni badani. Ba dana grupa nie różniła się istotnie w zakresie średnich wartości uzyskanych w skali FAS. Brakuje analizy wieloczynnikowej, biorącej pod uwagę skutki pos zczególnych zaburzeń lękowych. Obecność zaburzeń lękowych u pr zynajmniej jednego partnera wpływa negatywnie na ocenę jakości związku, Związki, w których to kobieta cierpi na zaburzenia lękowe, oceniono jako najbardziej stabilne. Dlatego celem niniejszej pracy była odpowiedź na pytanie, czy i w jakim stopniu zaburzenia lękowe dotyczące jednego lub obojga partnerów oceniane klinicznie oraz za pomocą skali lęku Spielberga (STAI), mają wpływ na funkcjonowanie małżeństwa.

For above reasons the aim of this work was to clarify whether and to what extent anxiety disorders evaluated clinically and according to the Spielberger STAI scale, affecting one partner or both partners have an impact on the functioning of marriage. This study included 85 couples, where: 1) the male partner suffered from an anxiety disorder and female partner was free from this type of disorder (F (–)M(+), n = 20); 2) the female partner suffered from an anxiety disorder and the male partner was free from this type of disorder (F(+)M(–); n = 40); 3) both partners were affected with anxiety disorders (F(+) M(+), n = 25). The quality of the relationship was assessed by both partners using three different scales: 1) Marriage Success Scale (SPM), 2) Dyadic Ad justment Scale (DAS), and 3) Family Affluence Scale (FAS). In case of the SPM scale, women from F(–)M(+) group evaluated their marriages significantly compared to other groups. In case of males, the self-evaluated quality of marriage was the lowest in the case of individuals from F(+)M(+) group. In case of the DAS scale, women and men being free from anxiety disorders assessed the quality of their relationships significantly higher than other participants. The analyzed groups did not differ significantly in terms of mean values scored in the FAS scale. The lack of a multifactorial analysis taking into account the e ffects of a variety of anxiety disorders. The presence of anxiety disorders in at least one partner negatively affects the quality of partner relationship. The couples where the female partners are affected are particularly fragile.