Diagnostyka i leczenie choroby Alzheimera w warunkach praktyki lekarza rodzinnego

Abstrakt

Choroba Alzheimera (AD) jest chorobą pierwotnie zwyrodnieniową mózgu, spowodowaną odkładaniem się w nim patologicznych białek. Charakteryzuje się postępującą utratą pamięci i pogorszeniem funkcji poznawczych. W Polsce około 500 tys. osób choruje na otępienie, w tym połowa na AD. Bezs pornym czynnikiem ryzyka jest wiek. Patofizjologia choroby jest złożona i wieloczynnikowa. Podstawą rozpoznania otępienia typu alzheimerowskiego powinny być kryteria ICD-10 lub DSM-IV. Przebieg kliniczny otępienia możemy podzielić na 3 fazy: otępienie łagodne, średnio zaawansowane i bardzo zaawansowane. Szczegółowy opis objawów i przebiegu klinicznego zawiera skala Global Deterioration Scale (GDS), która także określa stopień zaawansowania AD. Lekarz rodzinny może wykonać dwa testy przesiewowe: krótką skalę oceny stanu psychicznego MINI-MENTAL (MMSE) oraz test rysowania zegara (CDT). W leczeniu objawów AD stosuje się inhibitory acetylocholinesterazy, memantynę. Opieka nad pacjentem z AD wymaga współpracy lekarza rodzinnego z wieloma specjalistami.

Alzheimer disease (AD) is chronic neurodegenerative disorder ca used by accumulation of pathological proteins. It is characterized by progressive me mory loss and cognitive dysfunction. There are 500 thousand people suffering from dementia in Poland and half of them suffer from AD. The pathogenesis of AD is complex and prevalence is connected with age. Making diagnosis should be based on criteria proposed in ICD-10 or DSM-IV. There are three main stages: moderate, moderately severe and severe dementia. Global Deterioration Scale describes stages of AD according to deficits in cognition and function. Family physician can use two screening tests: mini-mental state examination (MMSE) and clock drawing test (CDT). Cholinesterase inhibitors and memantine are used in pharmacotherapy. A care for AD patient demands family physician cooperation with many specialists.