Onkologia w Praktyce Klinicznej 2010, tom 6, nr 4

Rak nerkowokomórkowy (RCC, renal-cell carcinoma) stanowi około 3% wszystkich nowotworów złośliwych. W Polsce rocznie rozpoznaje się go u około 3800 chorych, a około 2500 chorych umiera z powodu tego nowotworu [1]. W chwili rozpoznania mogą występować objawy miejscowe (np. ból w okolicy lędźwiowej lub krwinkomocz), a w części przypadków nowotwór wykrywa się przypadkowo w trakcie wykonywania badań z innych przyczyn...

Rak żołądka nadal stanowi istotny problem epidemiologiczny w Polsce. Współczynniki zachorowalności i umieralności na raka żołądka zarówno w populacji mężczyzn, jak i kobiet utrzymują się na podobnym poziomie (w 2007 r. standaryzowane współczynniki zachorowalności oraz umieralności wynosiły odpowiednio u mężczyzn 12,8/100 000 i 13,11/100 000 oraz odpowiednio u kobiet 4,87/100 000 i 4,87/100 000), co sprawia, że współczynnik zachorowalności i umieralności oscyluje wokół wartości 1, a w populacji kobiet wynosi dokładnie 1 [1]. Świadczy to o braku skuteczności dotychczas stosowanych metod terapeutycznych...

W terapii systemowej raka piersi stosuje się wiele cytostatyków, które reprezentują różne grupy leków przeciwnowotworowych o odmiennych mechanizmach działania. Oprócz działania terapeutycznego leki te wywierają także toksyczny wpływ na zdrowe tkanki organizmu. Ostre efekty toksyczne wiążą się głównie z uszkodzeniem intensywnie dzielących się tkanek, takich jak np. szpik kostny, tkanki nabłonkowe oraz gonady...

Jak wynika z badania Framingham, u 40% kobiet w wieku 50 lat występuje co najmniej jeden czynnik ryzyka sercowo-naczyniowego, a u 17% kobiet stwierdza się dwa lub więcej takich czynników [1]. Raka piersi najczęściej rozpoznaje się u kobiet w okresie około- i postmenopauzalnym, a więc w populacji z już wyjściowo zwiększonym ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych. Można także zaryzykować stwierdzenie, że w zasadzie wszystkie metody leczenia uzupełniającego raka piersi mogą to ryzyko dodatkowo zwiększać...

Nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (GIST, gastrointestinal stromal tumors) stanowią odrębną grupę najczęstszych nowotworów mezenchymalnych przewodu pokarmowego. Wywodzą się one najprawdopodobniej z prekursorów komórek „rozrusznikowych” Cajala (odpowiedzialnych za ruch perystaltyczny jelit). Czynnikiem inicjującym proces nowotworowy jest mutacja aktywująca w genach kodujących błonowe receptory KIT lub PDGFRA (receptor α płytkopochodnego czynnika wzrostu — platelet-derived growth factor receptor α)...

Ziarniniak grzybiasty (MF, mycosis fungoides) i jego wariant białaczkowy — zespół Sezary’ego (SS, Sezary syndrome) — należą do najczęściej występujących podtypów pierwotnych chłoniaków skórnych — heterogennej i rzadko spotykanej grupy chorób rozrostowych układu chłonnego (tab. 1) [1]. Ich częstość występowania szacuje się na 2% wszystkich chłoniaków, z czego 75% wywodzi się z komórek T [2]. Charakterystyczny dla tego chłoniaka T-komórkowego jest immunofenotyp CD3+, CD4+, CD45RO+, CD8–...

Tegoroczne Spotkanie odbyło się w dniach 2–3 lipca w nowej siedzibie — pięknie położonej nad brzegiem Motławy, nieopodal urokliwej Gdańskiej Starówki — Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Od lat „Spotkanie po ASCO” ze względu zarówno na wagę prezentowanych doniesień, jak i autorytet Wykładowców cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem...

W czasopiśmie Onkologia w Praktyce Klinicznej 2010; 6: 116–119 ukazała się praca Olbrzymi, stransformowany włókniakomięsak skóry u pacjentki z niedawno rozpoznaną nerwiakowłókniakowatością typu 1 — opis przypadku. Artykuł dotyczy leczenia chorej na zaawansowany, przerzutowy dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP) z transformacją fibrosarkomatyczną (DFSP-FS dermatofibrosarcoma protuberans with fibrosarcomatous lesion) za pomocą chemioterapii cytotoksycznej (ifosfamid, doksorubicyna z dakarbazyną). Obecnie metodą referencyjną terapii systemowej w zaawansowanych DFSP jest stosowanie imatynibu w dawce wyjściowej 800 mg dziennie, które to leczenie ukierunkowane molekularnie wprowadzono w następstwie poznania mechanizmu patogenetycznego DFSP, w który zaangażowana jestnadekspresja płytkowopochodnego czynnika wzrostu (PDGF, platelet-derived growth factor) i stała autokrynna aktywacja PDGFRb [1]...