Journal of Transfusion Medicine 2009, tom 2, nr 1

„Praca ta stanowi zaktualizowany rozdział 2 publikacji „Medyczne zasady pobierania krwi, oddzielania jej składników i wydawania, obowiązujące w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi”, Warszawa 2008, supl. 3. Zasady kwalifikowania kandydatów na dawców oraz dawców do oddania krwi lub jej składników opracowano na podstawie polskich oraz unijnych regulacji prawnych, a także o wytycznych międzynarodowych organizacji eksperckich [1–8]...

Chorzy z niedokrwistością autoimmunohemolityczną (NAIH, autoimmune haemolytic anaemia) typu ciepłego stanowią szczególnie trudną grupę biorców krwi. U 65–90% chorych (w zależności od techniki badania) autoprzeciwciała występujące w osoczu reagują w próbie zgodności, co utrudnia wykrywanie alloprzeciwciał i dobranie, zgodnej serologicznie, krwi do przetoczenia. Przetoczenie krwi zawierającej antygen, do którego chory wytworzył alloprzeciwciała, wiąże się z ryzykiem wystąpienia hemolitycznych powikłań poprzetoczeniowych. Natomiast jeśli niezgodna próba krzyżowa jest wynikiem reagowania autoprzeciwciał chorego z krwinkami dawcy, można spodziewać się skróconego czasu przeżycia przetoczonych krwinek czerwonych, lecz na ogół nie należy obawiać się nasilenia hemolizy...

The HBsAg screening of all Polish blood donors, introduced in 1972, is still a very important HBV transmission-preventing procedure. In Poland, 1 million donations, on average, are collected from 250,000 donors per year. The results of viral marker testing in such a wide donor population are a valuable source of epidemiological data, particularly useful for investigating long-term trends in low risk populations...

Screening blood donations for anti-HCV and anti-HIV antibodies prevents transfusion-transmission of the hepatitis C virus (HCV) and human immunodeficiency virus (HIV). In Poland, in the first year of anti-HCV screening (1994), 1.4% of blooddonors were found positive [1] and 0.14% were found positive in 2003 (unpublished data)...

Pierwszego opisu wysp erytroblastycznych dokonał francuski hematolog Marcel Bessis w 1958 roku [1].W latach 80. XX w. w długoterminowych hodowlach komórek szpiku, wprowadzonych przez Dextera i Allena, stwierdzono, że w warunkach in vitro można generować powstawanie wysp erytroblastycznych [2]. W ontogenezie ssaków prymitywne komórki erytroidalne to najwcześniejsze zróżnicowane w zarodku komórki; pojawiają się one w 7. dniu rozwoju w woreczku żółtkowym...