Onkologia w Praktyce Klinicznej 2010, tom 6, nr 6

W Polsce w 2007 roku zanotowano 14 244 zachorowania na raka jelita grubego (C18–C20) — 6352 u kobiet i 7892 u mężczyzn. Rak jelita grubego zajął trzecie miejsce wśród najczęstszych nowotworów złośliwych (po raku płuca i piersi), odpowiadając za 11,1% nowych zachorowań. Szacowany standaryzowany współczynnik zachorowalności w Polsce w 2008 roku wynosił 49,3/100 000 na rok u mężczyzn i 25,7 u kobiet, a współczynnik umieralności — odpowiednio: 29,8 i 15,7...

Panitumumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym nakierowanym na receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), zarejestrowanym do stosowania u pacjentów z przerzutowym rakiem jelita grubego. Obecnie stosowanie panitumumabu ogranicza się do leczenia chorych po niepowodzeniu chemioterapii z wykorzystaniem irynotekanu i oksaliplatyny...

U około 75% chorych na raka piersi są obecne receptory hormonalne, a w przybliżeniu u 10% z nich występuje także nadekspresja HER2. Hormonoterapia uzupełniająca i paliatywna istotnie wydłużają czas życia chorych na hormonowrażliwego raka piersi. Nadekspresja HER2 poza niekorzystnym wpływem na rokowanie stanowi także czynnik warunkujący mniejsze korzyści z leczenia hormonalnego...

Przez wiele lat jedyną możliwością leczenia systemowego chorych na przerzutowego raka nerki było zastosowanie cytokin. Korzyść z tego leczenia odnosiła jednak tylko stosunkowo niewielka grupa pacjentów, u których naturalny przebieg choroby był powolny...

Receptor nabłonkowego czynnika wzrostu (EGFR) jest śródbłonową glikoproteiną wykazującą ekspresję w wielu komórkach pochodzenia nabłonkowego. Stosowanie inhibitorów EGFR wiąże się z występowaniem różnorodnych działań niepożądanych, w tym najczęstszych z nich, reakcji skórnych (tzw. toksyczności skórnej), pojawiających się u ponad połowy leczonych pacjentów — nasilenie jest często powodem redukcji dawki leku bądź nawet przerwania leczenia...

Epigenetyka zajmuje się opisywaniem stałych, ale odwracalnych zmian, które skutkują zmianami ekspresji genów i ich funkcji bez odpowiadających im zmian w sekwencji DNA. W nowotworach paradoksalnie dochodzi do hipometylacji genomowego DNA, skutkującego aktywacją genów związanych na przykład z proliferacją oraz hipermetylacji, która dotyczy przede wszystkim wysp CpG rejonów promotorowych genów supresorowych lub miRNA kontrolujących geny odpowiedzialne za nowotworzenie...

Wzrost liczby chorych na cukrzycę, zwiększona zapadalność i lepsza rozpoznawalność schorzeń nowotworowych oraz wzajemne powiązania etiopatogenetyczne cukrzycy i chorób nowotworowych stwarzają potrzebę wypracowania zasad postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w zakresie zaburzeń metabolizmu glukozy w tej grupie pacjentów...

Mięsaki kości u dorosłych stanowią heterogenną grupę bardzo rzadkich nowotworów pochodzenia mezenchymalnego (poniżej 0,5% nowotworów złośliwych u dorosłych). Pod względem klinicznym mięsaki kości można podzielić na mięsaki wrzecionowatokomórkowe (obejmujące mięsaki kościopochodne, większość chrzęstniakomięsaków i inne rzadsze podtypy) oraz drobnokomórkowe (głównie rodzinamięsaków Ewinga)...