Problemy pielęgnacyjne i stopień ich rozwiązania w ocenie chorych leczonych przezskórną angioplastyką wieńcową z powodu ostrego zespołu wieńcowego

Abstrakt

Wstęp. Obecnie najskuteczniejszym sposobem leczenia ostrych zespołów wieńcowych (OZW) jest jak najszybsze udrożnienie naczynia dozawałowego metodą przezskórnej angioplastyki tętnic wieńcowych (PCI), co zmienia także sposób postępowania pielęgniarskiego. Dotychczas nie funkcjonuje model opieki nad chorym po PCI, a podejmowane próby wdrożenia go w życie nie uwzględniały weryfikacji opinii pacjentów.  

Cel pracy. Celem pracy było wskazanie, jakie problemy w sferze biopsychospołecznej wystąpiły u chorych po PCI i w jakim stopniu były one rozwiązane przez pielęgniarki.

Materiał i metody. Badaniu poddano 100 pacjentów z OZW leczonych metodą PCI. W badaniu wykorzystano dane zebrane na podstawie kwestionariusza ankiety, dokumentacji i obserwacji bezpośredniej.

Wyniki. Z uzyskanych danych wynika, że głównymi problemami występującymi u pacjentów po PCI były: dolegliwości bólowe, duszność, trudności w oddawaniu moczu, osłabienie, wzmożone pragnienie, zaburzony rytm snu, uczucie lęku i niepokoju, niedostateczna wiedza na temat czynników ryzyka choroby. Pacjenci byli zadowoleni z opieki pielęgniarskiej w zakresie zaspokajania potrzeb biologicznych, rzadziej ze wsparcia emocjonalnego i wartościującego. Brak informacji oraz edukacji zdrowotnej zgłosiło 88% badanych.

Wnioski. Wśród pacjentów leczonych PCI z powodu OZW stwierdzono wysoki poziom satysfakcji z działań pielęgniarskich zmierzających do rozwiązania problemów biologicznych. Poprawy wymagają obszary wsparcia, informacji i edukacji zdrowotnej.

Problemy Pielęgniarstwa 2008; 16 (4): 343–351

Introduction. At present, the most effective method of treatment for acute coronary syndromes (ACS) is the promptest possible canalisation of the infarct-related vessel by means of the percutaneous coronary intervention method (PCI), which also affects the mode of nursing procedure. There is currently no functional model of care with regard to post-PCI patients, while previous attempts at implementing it have failed to include verification of patients’ opinions.

Aim. The purpose of the work was to indicate what problems of biopsychosocial nature occurred among post-PCI patients and to what extent they were resolved by the nurses.

Material and methods. 100 ACS-affected patients treated with the PCI method were subjected to the study. The study utilised data collected on the basis of a survey questionnaire, medical records, and direct observation.

Results. It follows from the obtained data that the major problems occurring among post-PCI patients included: pain complaints, dyspnea, difficult urination, weakness, increased thirst, disturbed sleep rhythm, fear and anxiety, insufficient knowledge relating to disease  risk factors. The patients were satisfied with nursing care involving the fulfillment of their biological needs, while significantly less with emotional and value-oriented support. 88% of the subjects reported an absence of health-related information and education.

Conclusions. Among the patients treated with the PCI method due to the ACS causes, a high level of satisfaction was found with regard to nursing activities aimed at resolving biological problems. Improvements in the areas of emotional support, information, and health education are required.

Nursing Topics 2008; 16 (4): 343–351