Problemy Pielęgniarstwa 2011, tom 19, nr 2

Ważnym etapem w życiu dziecka jest rozpoczęcie nauki szkolnej. Dobry stan zdrowia i prawidłowy rozwój są jednymi z głównych czynników decydujących o możliwości sprostania nowym wymaganiom i obowiązkom. Pomyślne funkcjonowanie dziecka w roli ucznia jest warunkiem osiągnięcia przez niego zdrowotnej dojrzałości szkolnej...

Astma oskrzelowa i jej objawy często współwystępują u dzieci z alergicznym nieżytem nosa (ANN). Obecność objawów ze strony oskrzeli u dzieci z niealergicznym nieżytem nosa (Non-ANN) jest mało zbadana...

Współczesne trendy demograficzne pokazują, że proces starzenia się ludności w wielu krajach europejskich nadal trwa; wysoki stopień starości demograficznej dotyczy również Polski. Powoduje to wzrost zapotrzebowania na usługi medyczne i socjalne. Osoby starsze są głównymi beneficjentami opieki zdrowotnej w zakresie świadczeń pielęgniarskich i opiekuńczych, co wymusza konieczność reorganizacji systemu opieki nad osobami starszymi w środowisku zamieszkania...

Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej spowodowało otwarcie granic, nasiliło migrację ludności z wielu krajów odmiennych kulturowo, doprowadziło do wzrostu liczby imigrantów i uchodźców asymilujących się w Polsce oraz do korzystania ze świadczeń zdrowotnych. Powyższa sytuacja wymaga od pielęgniarek już nie tylko postrzegania pacjenta przez pryzmat jego potrzeb biologicznych, psychicznych, społecznych i problemów zdrowotnych, ale także pod kątem potrzeb duchowych — wyznawanej religii czy wierzeń oraz pochodzenia społeczno-kulturowego...

Biopsychospołeczne podejście, pojawiające się czasem we współczesnej medycynie, a charakterystyczne dla współczesnego pielęgniarstwa, w sposób zdecydowany wskazuje na konieczność integracji metod leczenia i pielęgnowania z praktycznie zorientowaną psychologią. Integracja ta wyraża się najpełniej w terapeutycznej komunikacji z pacjentem. Celem opracowania jest omówienie pojęcia komunikacji terapeutycznej oraz charakterystyka jej najważniejszego narzędzia, jakim jest aktywne słuchanie...

Doktor Stefania Poznańska była jedną z pięciu dyrektorek szkoły, której nieformalna nazwa brzmiała Krakowska Szkoła Pielęgniarek. Nazwa ta, przyjęta w środowisku pielęgniarek, dotyczyła utworzonej 5 listopada 1911 roku Szkoły Zawodowych Pielęgniarek — zwanej też „starą szkołą krakowską” — i jej kontynuatorki otwartej 10 grudnia 1925 roku Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarek i Opiekunek Zdrowia, później Higienistek, a także Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarsko-Położniczej (1946–1951), Państwowej Szkoły Pielęgniarsko- Położniczej (1949–1951), Państwowej Szkoły Pielęgniarstwa (1950–1964)...