Onkologia w Praktyce Klinicznej 2011, tom 7, nr 4

Nadmierna ekspresja receptora HER2, stwierdzana u około 20% chorych na raka piersi, wiąże się z agresywnym przebiegiem choroby, skróceniem czasu przeżycia do nawrotu choroby po radykalnym leczeniu chirurgicznym oraz czasu całkowitego przeżycia chorych. Jednocześnie nadmierna ekspresja tego receptora lub amplifikacja genu HER2 jest czynnikiem predykcyjnym, związanym z możliwością uzyskania odpowiedzi na leczenie z zastosowaniem trastuzumabu...

Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP) nadal stanowi istotny problem kliniczny i społeczny. W ostatnim okresie notuje się stały wzrost zachorowań w populacji kobiet i mężczyzn...

Rokowanie u chorych na uogólnione nowotwory złośliwe górnego odcinka przewodu pokarmowego pozostaje poważne, mimo istotnego postępu, jaki osiągnięto w ostatnich latach w zakresie diagnostyki i leczenia chirurgicznego. Wynika to między innymi z faktu rozpoznawania choroby w zaawansowanych stadiach klinicznych, dodatkowo zaś z jej małej wrażliwości lub niewrażliwości na klasyczne leczenie cytotoksyczne...

Rak nerki stanowi około 3% wszystkich rozpoznawanych nowotworów złośliwych. W okresie ostatnich 10 lat stale obserwuje się postęp w zakresie leczenia zaawansowanego i przerzutowego raka nerki. Nowe formy terapii pojawiły się w wyniku prowadzonych prac z zakresu poznania patofizjologii raka nerki na poziomie molekularnym....

Leczenie zaawansowanego hormonoopornego raka gruczołu krokowego od lat nie przynosi zadowalających efektów, stąd zainteresowanie lekami ukierunkowanymi molekularnie. Jednym z celów dla leczenia ukierunkowanego molekularnie jest receptor dla naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), który odgrywa ważną rolę w procesie progresji raka prostaty, a zwłaszcza w nasilonej proliferacji, hamowaniu apoptozy, zwiększonej przeżywalności i zdolności do podziałów, angiogenezy oraz migracji komórek nowotworowych...

Najczęstszymi nowotworami mózgu u dorosłych są glejaki, głównie gwiaździaki G IV według WHO. Amplifikację genu odpowiedzialnego za syntezę EGFR lub nadmierną ekspresję tego białka stwierdza się w 40–60% przypadków glejaków wielopostaciowych, natomiast zaburzenia te rzadko spotykane są w glejakach o niższym stopniu złośliwości. W około 40% przypadków glejaków charakteryzujących się amplifikacją EGFR stwierdza się również występowanie mutacji tego genu (EGFRvIII), której produkt występuje w komórkach najczęściej wraz z niezmienioną formą tego receptora (wild type EGFR) i wykazuje większą onkogenność od prawidłowej formy EGFR....

Rak jelita grubego jest drugim pod względem częstości nowotworem w Polsce. Leczenie choroby w stadium rozsiewu pozostaje problemem, a czas przeżycia w tej grupie chorych wynosi około 18–20 miesięcy. Dostępność nowych, bardziej skutecznych leków cytotoksycznych i ukierunkowanych molekularnie poprawiła wyniki leczenia choroby w stadium uogólnienia...