Problemy Pielęgniarstwa 2011, tom 19, nr 4

Spożywanie alkoholu i narkotyków przez młodzież ma negatywny wpływ na ich zdrowie i stanowi duże zagrożenie cywilizacyjne.

W świadomości społecznej hospicjum często jest określane jako miejsce śmierci chorego, a rzadko jako miejsce wsparcia, kontroli objawów oraz godnego życia. Cel badania. Celem badania była ocena postrzegania opieki paliatywnej przez studentów kierunku pielęgniarstwo.

Znajomość struktury czasu pracy oraz rodzaju zadań wykonywanych przez pielęgniarki na stanowisku pracy stanowi podstawę podejmowania działań na rzecz poprawy efektywności i lepszego wykorzystania czasu pracy zatrudnionych pielęgniarek. W tym celu konieczne jest mierzenie czasu pracy. Całkowity czas pracy pielęgniarek składa się z 4 podstawowych frakcji: pielęgnacji bezpośredniej, pielęgnacji pośredniej, koordynowania i bieżącego organizowania pracy na oddziale oraz przerw w pracy i czynności pozasłużbowych.

Ostatnie XX-lecie to dynamiczny rozwój neonatologii. Przebieg procesów chorobowych w okresie noworodkowym jest gwałtowny, a o życiu noworodka lub o trwałym uszkodzeniu decydują często minuty lub godziny. Do wczesnego rozpoznania patologii ważne są: wczesna ocena stanu noworodka, pogłębienie oceny klinicznej na podstawie biofizycznego monitorowania, badania laboratoryjne. Wzorcowym modelem opieki perinatalnej jest system trójpoziomowy, w którym ocena stopnia ryzyka ciąży stanowi podstawę do skierowania na odpowiedni poziom perinatalnej opieki zdrowotnej.

Pomimo wyraźnego postępu naukowo-technicznego i rozwoju wielu metod terapeutycznych, obserwuje się nadmierną izolację i segregację społeczną osób niepełnosprawnych, w tym szczególnie dzieci i młodzieży. W procesie rozwoju społecznego dziecka z zespołem Downa duże znaczenie ma stworzenie bliskich więzi rodzinnych i atmosfery środowiska domowego, a także wczesna stymulacja rozwoju psychoruchowego, rehabilitacja psychoruchowa, pomoc psychologiczna i pedagogiczna oraz działalność edukacyjna.

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO, World Health Organization) cukrzyca należy do chorób rozwijających się w dynamicznym tempie, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powikłań późnych, zarówno makro-, jak i mikroangiopatycznych, oraz przedwczesnej umieralności. Dlatego też nie do przecenienia pozostaje fakt niezawodnego rozpoznawania czynników choroby, monitorowania jej przebiegu oraz bieżącej edukacji pacjenta.

Prace nad określeniem samodzielności pielęgniarek, możliwości podnoszenia kwalifikacji zawodowych i odpowiedzialnością zawodową zaowocowały powstaniem licznych dokumentów legislacyjnych. Ich znajomość powinna stanowić jeden z elementów świadomego wykonywania zawodu pielęgniarki.

Zakażenia szpitalne dotyczą wszystkich szpitali, od najniższych szczebli po wysoce specjalistyczne kliniki i instytuty, a dążenie do ograniczenia liczby tych zakażeń należy do podstawowych, etycznych i profesjonalnych obowiązków kierownictwa i personelu opieki zdrowotnej w każdym szpitalu.

Sukcesem współczesnej diabetologii jest wypracowanie kompleksowego leczenia substytucyjnego i objawowego, które jest efektywne i umożliwia normalne życie chorych na cukrzycę, pod warunkiem sumiennego przestrzegania przez pacjenta określonych reguł i obowiązków. Jest to szczególnie istotne dla pacjentów młodych, gdyż skuteczna terapia przekłada się nie tylko na ich aktualną dobrą kondycję fizyczną, ale także na prawidłowy rozwój psychofizyczny, emocjonalny i społeczny, nie naznaczony piętnem przewlekłych powikłań cukrzycowych. Jednym z takich obowiązków, a zarazem fundamentem całego procesu terapeutycznego cukrzycy jest samokontrola, czyli wszystkie działania wykonywane przez pacjenta w celu oceny wyrównania metabolicznego i ryzyka rozwoju lub też postępu powikłań, a także w celu kontroli i wpływania na własny stan zdrowia. Stanowi ona podstawę do wprowadzania zmian w leczeniu insuliną.