Endokrynologia Polska 2012, tom 63, nr 2

 ″Ciche″ somatotropinoma są GH-immunopozytywnymi gruczolakami przysadki, przebiegającymi bez klinicznych objawów akromegalii oraz podwyższonego stężenia GH we krwi obwodowej. Guzy tego rodzaju do niedawna uważano za rzadkość, jednak nowsze doniesienia wskazują, że są one częstsze niż dotąd sądzono. Niniejsza praca wskazuje, że gruczolaki przysadki rozpoznawane przez zabiegiem operacyjnym jako nieczynne hormonalnie często wykazują dodatni odczyn immunohistochemiczny na GH. 

Chora w wieku 72 lat była operowana z powodu zagrażającego przełomu przytarczycowego w przebiegu pierwotnej nadczynności przytarczyc. Przedoperacyjne stężenie PTH w surowicy krwi wynosiło 808 pg/ml. Śródoperacyjnie zlokalizowano jedynie dwie przytarczyce górne — jedną prawidłową i jedną w stanie rozrostu. Pooperacyjne stężenie PTH w surowicy krwi wynosiło 726,5 pg/ml.

odostre ziarniniakowe zapalenie tarczycy, zwane inaczej chorobą de Quervaina lub bolesnym podostrym zapaleniem tarczycy, jest najczęstszą patologią gruczołu tarczowego odpowiedzialną za występowanie bolesności okolicy szyi. Inne przyczyny bólu w tej lokalizacji muszą zostać uwzględnione w diagnostyce różnicowej, zwłaszcza jeśli objawy występujące u pacjenta są niejednoznaczne bądź mylące.

Niestabilność mikrosatelitarna (MSI) i utrata heterozygotyczności (LOH) to zaburzenia molekularne, które w znacznym stopniu wiążą się z nabywaniem przez komórkę nowotworową niestabilności genetycznej. Funkcjonalną konsekwencją niestabilności w genomie — a w szczególności globalnie występującego LOH — może być utrata funkcji genów supresorowych. 

Celem badania była ocena wpływu suplementacji testosteronu na uwalnianie leptyny u szczurów poddanych kastracji i jednostronnej adrenalektomii.  

W licznych nowotworach, w tym także gruczolakach przysadki, stwierdzono zwiększoną ekspresję syntazy tlenku azotu (NOS). Powstaje pytanie, czy NOS oraz jej produkt — tlenek azotu (NO) biorą udział w patogenezie guzów przysadki.

Receptory adenozynowe (ARs) należą do błonowych receptorów sprzężonych z białkami G, które są obecne w większości ludzkich komórek i tkanek. Na podstawie ich biochemicznych i farmakologicznych właściwości wyróżniono cztery podtypy ARs (tj. A1, A2A, A2B, A3). 

 Częstość wola u dzieci szkolnych powyżej 5% jest zaakceptowanym przez WHO wskaźnikiem niedoboru jodu. Ponieważ ultrasonograficzne badanie stanowi podstawę oceny objętości tarczycy, wybór odpowiednich norm, międzynarodowych lub lokalnych, jest podstawą właściwej interpretacji danych epidemiologicznych. Celem badania było ustalenie prawidłowej wielkości tarczycy u 6–12-latków mieszkających w Polsce. 

 U osób określanych jako non-dippers nie występuje fizjologiczne obniżenie ciśnienia tętniczego w godzinach nocnych. Jak wynika z doniesień, w tej grupie chorych częściej dochodzi do zmian narządowych i zdarzeń sercowo-naczyniowych. Patogenezy nadciśnienia tętniczego typu non-dipper dotychczas nie wyjaśniono. Celem autorów było zbadanie wpływu jawnej i subklinicznej niedoczynności tarczycy na rozwój profilu dobowej zmienności ciśnienia tętniczego typu non-dipper metodą całodobowego automatycznego pomiaru ciśnienia tętniczego. 

Ocena przydatności oznaczania krążącej IL-16 i RANTES jako wskaźników aktywności GO oraz określenie roli tych cytokin w patogenezie GO.