Aspekty prawne udzielania informacji — część II. Prawo wobec informowania pacjenta

Abstrakt

Artykuł podejmuje problem udzielania informacji na temat stanu zdrowia, działań leczniczych i pielęgnacyjnych w świetle aktualnie obowiązującego prawa polskiego. Podsumowano, kto i komu, w jakim zakresie i pod jakimi warunkami powinien udzielać informacji na temat stanu zdrowia pacjenta, planowanego leczenia i rokowań. Opracowanie uwzględnia sytuację prawną osób poniżej 16. roku życia, a także chorych nieprzytomnych. Odnosi Kodeks Etyki lekarskiej do powszechnie obowiązujących aktów prawnych, m.in. do Ustawy o prawach pacjenta oraz Ustawą o Zawodach Lekarza i Lekarza Dentysty. Analizuje również ewolucję zasad etycznych zawodu lekarza w zakresie rozmowy z chorym nieuleczalnie z niepomyślnym rokowaniem.

W pracy poruszono też kwestię świadomej zgody na leczenie (która jest możliwa wyłącznie w sytuacji uzyskania przez chorego obiektywnej i pełnej informacji zarówno co do rokowania, jak i spodziewanych korzyści i ryzyka danego postępowania oraz jego zaniechania). Przedstawiono regulacje prawne w pr zypadkach, kiedy uzyskanie zgody lub niezgody chorego ani osób uprawnionych jest niemożliwe, łącznie z określeniem ob owiązkowych adnotacji w dokumentacji.

Informacje zawarte w artykule pozwalają pracownikom służby zdrowia na poznanie zasad, których naruszenie może stanowić podstawę odpowiedzialności karnej, cywilnej lub zawodowej. 

The article examines the problem of providing information on health s tatus, health and nursing activities in the light of Polish law currently in force. Summarizes, to whom and which information on health status must, or has to be delivered, and to whom the information may not be given. Takes into account the legal situation of persons under 16 or unconscious. Compares the Polish Medical Code of Ethics, with which generally applicable laws and shows some incompatibility. It also analyzes the evolution of ethical rules of medicine practitioners in the matter of discussions with terminally ill patients whose prognosis is bad.

This publication raises the issue of conscious consent to treatment (which is possible only when patient gets objective and full information on both the outcome and the expected benefits and risks of the procedure as well as about omission o f proposed treatment). Provides legal regulations in cases where the consent or disagr eement of the patient or person authorized is not possible, including what annotations i n the medical documents should be done in such a case. The current analysis can give clarity of who, to what extent an d under what conditions should give the information to the patient or others about the health of the patient, planned treatment and prognosis.